تصاویر: شاهینی ها در منزل حاج غلامحسین هوادار قدیمی

در شب دیدار با حاج غلامحسین ابراهیمی ، از شکیب خو هم تقدیر شد.

یکی از ارکان موفقیت و روحیه بخش در هر باشگاه و تیمی و بخصوص در بین فوتبالی ها داشتن یار دوازدهم خوب است زیرا وقتی حمایت و پشتیبانی واقعی و به تمام معنا از تیم محبوب خود را نشان می دهند، انگیزه و شور تیمی بازیکنان درون زمین بیشتر می گردد و می تواند نتیجه مثبت در پی داشته باشد.

در گذشته بودند هوادارانی که با جان و دل و بدون هیچ چشمداشتی در ورزشگاها با رعایت ادب و نزاکت فقط تیم مورد علاقه خود را تشویق می کردند و به تیم رقیب و هوادارانش هم احترام میگذاشتند .

هواداری مثل حاج غلامحسین ابراهیمی که سالها مشوق بازیکنان و تیم فوتبال باشگاه شاهین بود و علیرغم اینکه در محیط شغلی خود هم از هواداران تیم مردمی ایرانجوان (رقیب دیرینه )بودند ، اما با آن همه تعصب حرمت ها را حفظ می کردند تا دوستی ها برقرار بماند .
این یعنی اهمیت دادن به منش و روح پهلوانی که در ورزش از آن تعریف شده بود و چقدر هم رقابت ها در کنار رفاقتها زیبا و پسندیده بود.

با اعضای کانون پیشکسوتان شاهین به دیدارش رفتیم تا به نوعی قدردان زحماتش شویم و مراتب تقدیری از او بعمل آوریم . خیلی استقبال گرمی نمود و بعد از خوش آمدگویی ، به پاس احترام به روح عزیزان درگذشته باشگاه ، بپاخاستیم و یک دقیقه سکوت کردیم .

و بعد سخنانش را با نام زنده یاد ” عبدالمحمد زنگویی ” آغاز کرد و خاطرات فراوانی هم از او تعریف کرد و چنان پرشور ، هیجانی و باشوق تعریف می کرد که انگار دارد از روی سکوها ، تیمش را تشویق می کند!
خودش در تیم های آرارات ، شیلات و پیمان توپ زده و از علاقه و تعصب زیادش به شاهین گفت و تعریف میکرد که روزانه ۵ ریال دستمزدمان بود ان را جمع میکردیم تا پایان هفته بتوانیم از زنده یاد ” توکلی ” موتورسیکلت اجاره کنیم و برویم ” بهمنی ” تمرین تیم شاهین نگاه کنیم!

به راستی عشق ، علاقه و وفاداری در آنان موج می زد و نماد واقعی تعصب بودند . نه سعی میکردند که به هرطریقی خود را در اطراف تیم قالب نمایند و بچسبانند ، نه به فکر منافع و سود جستن از موقعیت و جایگاه تیم محبوب خود بودند. در واقع اینان به مانند پیشکسوتان اصلی باشگاه ، شناسنامه ، هویت و اعتبار باشگاهای باقدمت و مردمی هستند که ماندگار هم خواهند ماند.
در مراسم دیدار با این هوادار قدیمی ، تجلیلی هم از محمدرضا شکیب خو ، بازیکن ارزنده و ملی پوش تیم نوجوانان شد و آرزوی موفقیت برای وی و همه بازیکنان تیم های پایه ایی گردید.

در آخر نیز به رسم یادبود و از طرف کانون پیشکسوتان شاهین ، لوح های تقدیری توسط ” شاهین زنگویی ” یادگار زنده یاد عبدالمحمد زنگویی بزرگ به حاج غلامحسین ابراهیمی و همچنین منصور کاوه ئیان به محمدرضا شکیب خو ، تقدیم گردید. ✍: رضا سیاهوشی