گزارش روز: طارمی در ریوآوه؛ریشه زدن در خاک حاصلحیز

باید امیدوار باشیم طارمی، “پسر عزیزِ کی روش” -به نقل از روزنامه پرتغالی O Jogo -با درخشش خود، پای دیگر بازیکنان با استعداد داخلی را در لیگ پرتغال باز کند

مهدی طارمی پس از کش و قوس های فراوان به تیم ریوآوه پیوست، تا در کنار امیر عابدزاده (ماریتیمو) و مهرداد محمدی (آوس) سومین لژیونر حاضر در فوتبال پرتغال لقب بگیرد. بازیکنی که سرانجام با تمامی حواشی ایجاد شده، از فوتبال قاره پهناورِ آسیا دل کند تا به نظر کار ناتمام در ترکیه را در سرزمین حاشیهِ شبه جزیره ایبری به اتمام برساند.

پرتغال کشورِ توسعه یافته با جمعیت تقریبی ۱۰ میلیون نفری، کشوری که در پایین ‌ترین بخش جنوب غربی قاره‌ اروپا قرار گرفته است. فوتبال در تاریخ با مردم این کشور همواره عجین بوده. اوج قدرت لیگ این کشور در دهه ۶۰ میلادی نمایان گشت، جایی که بنفیکا با ۵ مرتبه رسیدن به فینال لیگ اروپا (لیگ قهرمانان کنونی) با دو عنوان قهرمانی متوالی در اوایل این دهه، نبض اروپا را با فوتبال معروف به «فوتبال منظم و تاکتیکی» بلا گوتمان متفکر در دست گرفتند. اگر چه لیگ پرتغال در دهه های اخیر قادر نبوده همپا با لیگ های بزرگ قاره سبز به پیشرفت و قدرت گذشته خود ادامه دهد، اما به گواه تاریخ همواره خاستگاهِ پرورش استعداد بزرگان فوتبال بوده است. بزرگانی همچون اوزه بیو، کولونا، فیگو و روی کاستا که از سرزمینِ آفونسو هنریک پا گرفتند، به این سیاهه نام رونالدو را هم می بایست در صف قرار داد.

فصل گذشته لیگ برتر پرتغال با میانگین ۲٫۷ گل در هر بازی از جمله لیگ های پرگل در میان لیگ های مطرح اروپا محسوب می شد. به طور کلی بازی درگیرانه و سرعتی از مهمترین شاخصه لیگ پرتغال در سالیان اخیر بوده، لیگی که طبق آمار در کنار اردیویسه هلند از لیگ های های سرآمد ترانسفر به لیگ های معتبر اروپایی بودند.از ژوآو فلیکس می توان آخرین نمونه یاد کرد. در گذشته بازیکنانی نظیر علیرضا حقیقی، افشین اسماعیل زاده و دوره کوتاه مدت حسین کنعانی زاده گان سابقه عضویت در تیم های این لیگ را دارا بودند.

ترانسفر احتمالی در گرو موفقیت

حضور مهدی طارمی در لیگ پرتغال می تواند این امیدواری را برای فوتبال ما به ارمغان آورد که با درخشش احتمالی خود در باشگاه ریو آوه، پای سایر بازیکنان با استعداد مان به لیگ با کیفیت پرتغال را بگشایید. لیگی که با توجه به هم زبانی با کشور برزیل و البته کیفیت مطلوب بازیکنان سرزمین قهوه و همینگونه کشور های منطقه آمریکا جنوبی، به خدمت گرفتن آنها معقول به نظر می آید. اگر چه درخشش «شویا ناکاجیما» بازیکن ریز نقش و ملی پوش ژاپنی با خصوصیات دریبل های انفجاری و سرعت ویران کننده، نگاه های بسیاری را به خود خیره کرد، بازیکنی که فصل گذشته روزنامه پرتغالی “رکورد” از او به عنوان سونامی یاد برد.

او پس از عملکرد موفق در تیم مشکی و سفید پوش پورتیموننزه و پس از حضور کوتاه مدت در الدحیل قطر، نهایتا به تیم مطرح پورتو پیوست، جایی که مبلغ فسخ جالب توجه ۸۰ میلیون یورویی در قرارداد این بازیکن شماره ۱۰ عنوان شده است. به نظر با درخشش این بازیکن آسیایی در لیگ برتر پرتغال بیشتر از گذشته ، چشم ها را به قاره پهناور آسیا به خود معطوف کرده. جایی که تیم پورتیموننزه باشگاه سابق او ماه گذشته با سه بازیکن ژاپنی ازجمله «شویچی گوندا» گلر سامورایی ها در جام ملت های آسیا گذشته، «کوکی آنزای» مدافع راست کاشیما آنتلرز و «هیروکی ساکاجیما» از توکیو وردی قرار داد امضاء کرد.

باید امیدوار باشیم طارمی، “پسر عزیزِ کی روش” -به نقل از روزنامه پرتغالی O Jogo -با درخشش خود، پای دیگر بازیکنان با استعداد داخلی را در لیگ پرتغال باز کند. فرمولی که سابقاً در بوندسلیگا آلمان، لالیگا اسپانیا، سوپر لیگ یونان و ژوپیر بلژیک برای ما جواب داده بود.

استعدادهای خاموش

با توجه به عدم بستر سازی مناسبِ در خور شان فوتبال ایران، اعم از امکانات سخت افزاری، رسانه ای همچنین فقدان ایجنت بین الملی و همینگونه عدم درآمدزایی از فروش پیراهن و بازدهی مناسب برای باشگاه های اروپایی در مقیاس با کشور های آسیایی شرقی، همواره موفقیت و بهره مندی استعدادهای جوان داخلی ما در سنین پایین تر تحت الشعاع قرار گرفته.

مهدی طارمی لیگ پرتغال را سکوی پرتاب خود برای عضویت در لیگ های برتر عنوان کرده، او که مرز ۲۶ سالگی را ماه گذشته گذرانده، در حالی که بازیکنان جوان کشور های ژاپن و کره جنوبی با بهره گیری از ایجنت های مطرح و حمایتِ کمپانی های بزرگ بازیکنان متعددی در سالیان اخیر رهسپار باشگاه های سرشناس اروپایی کردند. می بینیم از منظر “اقتصادی” باشگاه های همچون رایو وایکانو در فصول گذشته با جذب بازیکن چینی، با توجه به بازتاب رسانه ای در این کشور، بخشی از مطالبات و بدهی خود را پرداخت می کند، ولو اینکه بازیکن دقایقی اندکی از کل فصل به بازی گرفته شود.

ژانویه گذشته دیدیم «وو لی» زیر چتر حمایتی مالک چینی باشگاه اسپانیول، فرصت درخشش در لیگ اسپانیا را پیدا می کند، بازی نخست این بازیکن برابر ویارئال با ۴۰ میلیون بیننده، از آمار کل ببینده فصل گذشته این باشگاه گذر می کند.

از طرفی تفاهم نامه همکاری اداره ورزش عربستان سعودی با دپارتمان لالیگا و حضور ۹ بازیکن این کشور در رده های پایه و تیم های حاضر در لالیگا در فصل گذشته و همچنین قرار دادِ تحت عنوان «چشم‌انداز ۲۰۳۰» به منظور توسعه فوتبال این کشور در همه سطوح از جمله راه اندازی آکادمی ها، بخشی از سرمایه گذاری سعودی ها بوده، که بیانگر توجه آن ها به پیشرفت درازمدت در فوتبال است.

ورای این مقوله، سابقا فوتبال ما نشان داده که چنانچه به استعداد های جوان و مستعد بها داده شود می توانند توانایی های فنی خود را به معرض نمایش قرار دهند. مهدی مهدوی کیا، علیرضا جهانبخش و سردار آزمون محتملاً می توانند بهترین مثال ممکن باشند که در جوانی به بهترین شکل این مسیر را در اروپا طی کردند.

مهاجم پوششی همانطور که کی روش دوست داشت

به زعم اغلب کارشناسان، طارمی یکی از تاثیر گذارترین بازیکنان ایران در رقابت های جام ملت های آسیا قلمداد می شد. اگر چه شاید سال ها حسرتِ ضربه دقایق پایانی او برابر پاتریسیو و تیم ملی پرتغال و پیش تر ضربه سر مایوس کننده او در دهانه دروازه ده خیا و تیم ملی اسپانیا، از خاطر محو نشود، اما از طرفی در جام ملت ها درخشید تا حسرت نبودش در مرحله نیمه نهایی مقابل ژاپن، بعد ها یکی از دلایل نتیجه نگرفتن تیم ملی رو در روی چشم بادامی ها تلقی شود.

روند رو به رشد طارمی خصوصاً در تیم ملی غیر قابل انکار بوده، بازیکنی با خصوصیات حمل توپ بالا و قدرت بدنی قابل توجه که توانایی اورلپ را دارا است. بازیکنی که در کنار گلزنی، توانایی ایجاد موقعیت و فضا سازی را به خوبی می شناسد، جایی که در پرسپولیس و الغرافه در این امر نسبتاً موفق بود. با توجه به قامت بلند او می توان روی قدرت سر زنی اش حساب باز کرد. در مجموع می توان امیدوار بود با درخشش در تیم ریو آوه با سرمربی مطرح و سابق سوانزی «کارلوس کارواخال» با سابقه حضور در لیگ برتر، بتواند برای خود نامی در پرتغال دست و پا کند. طارمی مزیت و توانایی بازی به عنوان مهاجم پوششی و در دو جناح را باید وامدار «کارلوس کی روش» باشد. شاخصه ای که احتمالا در اروپا می تواند به یاری شماره ۹۹ ریو آوه بیاید.

سابقاً نشان دادیم توانایی بازی در معتبر ترین باشگاه ها از لیگ هایی همچون بوندسلیگا آلمان (بایرن مونیخ) اردیویسه هلند (آزد آلکمار) لیگ برتر روسیه (زنیت سنت پترزبورگ) لیگ برتر یونان (المپیاکوس و آ.ا.ک آتن) و ژوپیلر بلژیک (کلوب بروژ) را دارایم. اضافه شدن یکی از سه تیم مطرح پرتغالی از قبیل پورتو، بنفیکا و اسپورتینگ لیسبون به این سیاهه می تواند دستاورد جذابی برای تاریخچه فوتبال ما تلقی شود.با قلب مالامال از امید و آرزو به نظاره می نشینیم تا نمایش و عملکرد بازیکنانی همچون مهدی طارمی و البته مهرداد محمدی و امیر عابدرازه را بنگریم.

سید امیر میرصالحی/ ورزش سه