گزارش روز:حیف از ایرانجوان و این همه جوان!

ایرانجوان در هفته پانزدهم رقابتهای لیگ دو باز هم باخت ،آنهم در شرایطی که بیشتر بازیکنان اصلی این تیم جدا شده اند .

در شرایطی که اندک حاضران در ورزشگاه بر بازی خوب شاگردان خرمزی در نیمه اول صحه گذاشتند اما بازی خوب ایرانجوان در نیمه اول گلی در بر نداشت تا فولاد نوینی ها در نیمه دوم از فرصت ها به خوبی استفاده کرده و سه امتیاز شیرین را با خود به اهواز ببرند.

تصاویر بازی که امیر احمدی ثبت کرده به راحتی گویای نکاتی است که اگر مدیری در ایرانجوان به آنها توجه کند ،دلایل باخت کاملا مشخص است.نبود انگیزه در چهره تک تک بازیکنان مشهود است .شاید پرسیده شود چرا بازیکن نباید انگیزه داشته باشد؟ آیا بازیکن صداقت دیده،آیا وعده های متعدد عملی گردیده ،رفتار مدیریت و عوامل باشگاه با این بازیکنان به شکلی بوده که با وجود عدم دریافت پول باز هم برای پیراهن این باشگاه قدیمی با همه وجود بازی کنند.اتوبان باشگاهداری هم مانند رفاقت دو طرفه است و این یک اصل در فوتبال امروزی و حتی در گذشته بوده است.سیاوشی،تکین،ماهینی ،احمدی و چند چهره جوان دیگر از جمله بازیکنان جوانی بودند که خرمزی به آنها اعتماد کرد اما مشکلات ایرانجوان را باید در همانجایی جستجو کرد که طی سه سال اخیر فقط سقوط و اعتصاب در تمرینات را تجربه کرده اند!

کاش آنهایی که ابتدای فصل مقابل بازیکنان نشسته و قرارداد امضا کردند به این نکته مهم توجه میکردند که تعهد به بازیکنان و حرفهای مطرح شده در آن جلسات ،می تواند سرنوشت مالی یک خانواده را تحت شعاع قرار دهد و بازیکن برای همان قرارداد اندک آنهم در سال کرونایی برنامه ریزی کرده است.این وعده ها در سالهای اخیر به دفعات زیادی شنیده شد اما نمی توان از واقعیت فرار کرد که نحوه مدیریت در این باشگاه قدیمی بوشهر باعث شد تا هر سرمربی که وارد این باشگاه می شود چالش هایی را تجربه میکند که هیچ وقت فکرش را نمیکرده است!

بازیکن جوانی که با هزار آرزو وارد فوتبال شده ،بعد از جدایی و فسخ قرارداد حرفهایی را در گوشه و کنار مطرح کرده که اگر رسانه ای شود سنگ روی سنگ بند نمی شود .این مدل باشگاهداری منسوخ شده و ایرانجوان و تصمیم سازان آن اگر میخواهند در فوتبال و تیمداری باقی بمانند باید خیلی زود تفکرات خود را ترمیم کنند و گرنه عاقبت این روش باشگاهداری کاملا مشخص است!