گزارش روز:داوران استان بوشهر، بی دفاع،حسرت به دل یا جا مانده از برخی اتفاقات!

ابلاغ داوران بوشهری در هفته چهاردهم لیگ برتر فوتبال ایران سوژه جدیدی برای رسانه های استان خواهد بود که شاید بیش از گذشته یک ماجرا را باز کند:بی پناه بودن قشر داوری استان که تایم دیده شدن در لیگ برتر را به راحتی از دست می دهند و مشخص نیست افراد مسئول در ورزش و حتی سیاست استان بوشهر در این روزهای حساس به چه اموری مشغول هستند!

به گزارش فوتبال بوشهر به این ابلاغها دقت کنید:بازی تیمهای نفت مسجد سلیمان و سایپا در این هفته علی ابراهیمی داور پشت دروازه و حسین مرادی داور چهارم ،اتفاق جالب تر این هفته انتخاب علی احمدی داور بوشهری به عنوان داور چهارم بازی تیم استانش {پارس جنوبی جم} مقابل فولاد خوزستان است که این هم در نوع خود یک شاهکار از سوی کمیته داوران فدراسیون فوتبال است که روی خروجی قرار گرفت اما به نظر می رسد این موضوع رفع شود و داور چهارمی علی احمدی در این هفته کنسل شود!

در هفته های گذشته با شرایطی که برای زاهدی فرد داور برجسته برازجانی ایجاد شد و البته اشتباهات داوری که در فوتبال طبیعی است اما به نظر می رسد داوران هم استانی بخصوص در لیگ برتر و حتی لیگ یک حامیان قدرتمندی ندارند و یا شاید پای مسائل دیگری در میان باشد ! شاید در زندگی روزانه خیلی از افراد از ادمهای مختلف زندگی بنا به هر دلیلی خوششان نیاید و اختلاف نظرهایی در میان باشد اما وقتی پای سرمایه های استان وسط باشد باید برخی اختلافهای شخصی کنار برود.

جلیل شعرانی با تجربه با بیش از یک دهه قضاوت در لیگ برتر در این چهارده هفته تنها دو بار پرچم زده ،علی ابراهیمی دیگر همشهری دیری او تنها برای داوران پشت دروازه نام او را می نویسند و علی احمدی و حسین مرادی تا کنون در هیچ بازی لیگ برتری فصل جدید پرچم نزده اند و نهایت به عنوان داور پشت دروازه یا داور چهارم حضور داشته اند.

در این میان چند سوال پیش می آید که عنوان کردن آمار حضور داوران در لیگهای مختلف دردی را دوا می کند ؟برخی منتقدان اعتقاد دارند استان چند داور صاحب نام دارد اما به نظر می رسد پشتوانه آنها در شرایط فعلی افرادی هستند که امور مهمتری برای خود در نظر گرفته اند و گرنه حسین مرادی یا علی احمدی که فصل گذشته عملکرد بی نقصی در میان داوران کشور و لیگ برتری داشته اند چه دلیلی دارد همچنان بدون یک پرچم رسمی در پایان هفته چهاردهم لیگ برتر حسرت به دل بمانند یا شعرانی با تجربه تنها دو بار قضاوت به او سپرده شود !