مهدی قائدی: توپ طلای آسیا را می‌خواهم،گلم به بوسنی را هزار بار دیده‌ام

مهاجم جدید تیم ملی و باشگاه استقلال با شرکت در یک لایو اینستاگرامی به سوالات مجری این برنامه و سوالات مخاطبین پاسخ داد.

اگر پیش از شروع لیگ نوزدهم مدعی می‌شدیم که شماره ۱۰ استقلال قادر است با زدن ۱۰ گل، به قولی که به حسن روشن داده وفا می‌کند، شاید به این متهم می‌شدیم که هیچ شناختی از فوتبال نداریم، اما باشوی فوتبال ایران با درخششی بی‌سابقه، نه‌تنها ده گل فقط در لیگ به ثمر رساند، بلکه ۱۰ پاس گل را هم داد تا عنوان بهترین پاسور لیگ نوزدهم را به نام خودش بزند و از آن مهم‌تر بتواند به تیم ملی ایران دعوت شود و مهم‌تر از آن اینکه اولین گل ملی خودش را در اولین حضورش در تیم ملی مقابل تیم ملی بوسنی به ثمر برساند.

درواقع اگر سال ۹۹ را هرچقدر تلخ و ناگوار طی می‌کنیم، برای مهدی قایدی یک سال رؤیایی به معنای واقعی کلمه بود سالی که تمام اتفاقات خوب فوتبالی یکجا برایش در طی یک سال و اندی رقم خورد.

نکته بارزی که در ارتباط با او می‌توان گفت این است که مهدی قایدی پیش از آنکه دیر شود، قدر خودش را دانست و استعداد بی‌بدیلش را از شر تمام حاشیه‌های اطرافش نجات داد، تا حالا تبدیل به یک الگوی مناسب برای جوانان هم سن خودش شود.

وی روز گذشته در  لایو اینستاگرامی فدراسیون فوتبال  حضور یافت و به سوالات مختلفی ابتدا در بحث آسیب‌دیدگی فوتبال و سپس سوالات مردمی پاسخ داد که در ادامه آن را می‌خوانیم:

*با توجه به اینکه امروز ۱۱ آذرماه است و سه روز پیش هم ۸ آذر روز راه‌یابی دراماتیک تیم ملی به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود، به‌عنوان کسی که یک سال بعدازاین اتفاق به دنیا آمدی، احساست با دیدن این بازی چیست؟
قایدی: خب مسلماً بازی تیم ملی مقابل استرالیا یکی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران بود و گویا آن روز، به خاطر آن دیدار همه‌جا به حالت تعطیل درآمده بود حتی مدارس. من معتقدم این بازی خاطره‌انگیزترین بازی ایران در تاریخ مسابقات مقدماتی جام جهانی به شمار می‌آید. من از وقتی‌که در ۱۳ یا ۱۴ سالگی به فوتبال علاقه‌مند شدم کل این بازی را از همان توضیحات آقای خیابانی تماشا کردم. خاطرم است درهمان ابتدا بازی با حملات استرالیا شروع شد که درنهایت توانستند دو گل را هم به ثمر برسانند. اما در ادامه به عقیده من ورود آن فرد خاطی به ورزشگاه و پاره شدن تور، فرصت بسیار خوبی برای ریکاوری روحی بازیکنان تیم ملی فراهم کرد. همچنین پشتک زدن‌های عابدزاده و بازگشت تاریخی تیم ملی که بسیار عجیب بود.

*آیا آن زمانی که بازی را بعداً دیدی تصور می‌کردی که ایران به بازی برگردد؟
قایدی: باور کنید من هنوز هم هر وقت این بازی را می‌بینم موهای تنم بلند می‌شود. واقعاً با توجه روند بازی، اصلاً تصور نمی‌شد که ایران بتواند دو گل به ثمر برساند. ولی با همکاری بازیکنان و تعویضی که منجر به ورود آقای ابراهیم تهامی شد این اتفاق رخ داد. فکرمی کنم هیچ ایرانی آن صحنه گلِ آقای خداداد عزیزی به استرالیا را ِ فراموش نمی‌کند.
«از خاطره بازی فاصله بگیریم و برویم به سوالات مخاطبین درخصوص مبحث آسیب‌دیدگی در فوتبال بپردازیم.»

 *به‌عنوان اولین سؤال اینکه آیا خستگی منجر به آسیب می‌شود؟
قایدی: بله حتماً همین‌طور است. آن اوقاتی که بازی به اتمام می‌رسد و بدن اصطلاحاً خالی می‌شود. در این زمان است که بدن احتیاج به ریکاوری خوبی دارد، چراکه بدن به‌شدت آن زمان آسیب‌پذیر است و آن‌وقت اگر تغدیه و ریکاوری خوبی نداشته باشیم احتمال آسیب‌پذیری افزایش هم پیدا می‌کند. خیلی از مسائل دیگر هم وجود دارد، مثل مکمل‌ها که می‌شود در این مواقع استفاده کرد تا احتمال آسیب‌پذیری کمتر شود.

*آمادگی جسمانی چقدر در کمتر شدن آسیب‌ها می‌تواند نقش داشته باشد؟
قایدی: خب هرچقدر عضلات ما مثلاً در رشته فوتبال مثل چهار سرِ ران، دوقلو، کشاله و همسترینگ قوی‌تر باشد میزان مصدومیت در طول فصل کمتر است ولی در غیر این صورت یک بازیکن بخشی از فصل را از دست خواهد داد که این به ضرر هر بازیکنی است. بنابراین باید عضلاتمان را که در اثر بازی‌های مکرر ضعیف می‌شود را با انجام تمرینات اختصاصی تقویت کنیم که مبادا در بازی‌هایی که تیمت به تو احتیاج دارد حضور نداشته باشی که به‌این‌ترتیب هم خودت و هم تیمت از این بابت ضرر می‌کنید. همچنین در اینجا باید تأکید کنم که تقویت عضلات شکم و کمر و در کل بالاتنه را نیز نباید فراموش کرد، این در حالی است که بسیاری از بازیکنانی که بیشتر فشار خود را به پا می‌آورند، از این نواحی بالاتنه ضرر فراوانی می‌بینند.

*در فوتبال بیشترین آسیب را بازیکنان چه پستی می‌بیند؟
قایدی: بیشتر این مهاجمین هستند که در معرض آسیب‌دیدگی قرار می‌گیرند، به این دلیل که به نسبت بیشتر صاحب توپ هستند. از بین مهاجمین هم آن دسته از مهاجمان که از قدرت حمل توپ بالایی برخوردارند مدافع را مجبور به خطا می‌کنند و از همین رو من فکرمی کنم مهاجمان تکنیکی بیشترین احتمال مصدومیت را دارند.

*بدترین آسیبی که خودت دیدی مربوط به چه زمانی است؟
درخصوص خودم که نمی‌توانم بگویم، اما جز خودم فکر می‌کنم در جام جهانی ۲۰۰۶ خطای حسین کعبی روی فیگو خیلی خطرناک بود که جای استوک روی صورت‌های فیگو مانده بود و همچنین در جام جهانی ۲۰۱۴ در حین بازی کلمبیا و برزیل خطایی که موجب شکستن کمر نیمار شد که اتفاقاً به همین خاطر ادامه جام را از دست داد.

*خودت فکر می‌کنی آسیب‌دیدگی در کدام قسمت به نسبت به سایر مصدومیت‌ها خطرناک‌تر است؟
قایدی: در کل همه اعتقاد دارند ACL از همه خطرناک‌تر است و من هم این را قبول دارم، اما ازنظر من شاید در طول فصل ACL خدای‌نکرده شامل حال دو بازیکن شود، ولی من فکر می‌کنم آسیب‌دیدگی از ناحیه مچ پا حدود ۱۰ تا ۱۲ بازیکن را شامل خودش کند که این بیشتر به دلیل زمین‌های بدی است که موجب مصدومیت بازیکنان در این نقطه از پا می‌شود.

*با توجه به حضورت در فوتبال پایه فکر می‌کنی این رده در معرض چه خطراتی است؟
قایدی: خب اول برمی‌گردد به زمین‌های غیراستاندارد که بسیار در این مقطع مؤثر است، همچنین عدم وجود سخت‌افزار مناسب مثل کفش مناسب، و همچنین بدن‌سازی بد، که فکر می‌کنم این چند مورد از مهم‌ترین خطراتی باشد که فوتبال پایه را تهدید می‌کند و موجب از دست رفتن استعدادهای زیادی می‌شود.

«حالا اگر موافق باشی تا حدی از این موضوع فاصله بگیریم و چند سؤال درباره خودت داشته باشیم.»

*نام آخرین کتابی که خواندی چه بود؟
قایدی: کتاب چارلی چاپلین بود

*آخرین فیلم سینمایی که دیدی چه بود؟
قایدی: در کل فیلم‌های نوید محمد زاده را خیلی دوست دارم و به نظرم ایشان یکی از بهترین بازیگران ایران هستند

*آیا به شعر و ادبیات علاقه داری؟
متأسفانه شعر که نمی‌خوانم، اما به موسیقی علاقه زیادی دارم.

*بازیکن موردعلاقه‌ات در ایران چه کسانی بودند؟
قایدی: در ایران که من الگوهای زیادی داشتم. از آقای علی دایی شهریار فوتبال ایران گرفته تا علی کریمی و فرهاد مجیدی که حتی در مقطعی مربی من بودند که شاگردی ایشان در آن مقطع واقعاً باعث افتخار من بود.

*و فوتبال خارجی؟
در بین فوتبالیست‌های خارجی باید به دیگو مارادونا اشاره کنم که مرگ ایشان یکی از تلخ‌ترین اتفاقاتی بود که هفته گذشته تمام دنیا را تحت تأثیر خودش قرار داد و همه را ناراحت کرد. به نظرم مارادونا و فوتبال یکی بودند و اعتقاددارم که بسیاری از انسان‌های کره زمین به خاطر او به فوتبال علاقه‌مند شدند. من خودم که بازی‌های مارادونا را در زمان حضورش ندیدم اما از طریق اینترنت بازی‌های او را بارها تماشا کردم و لذت بردم و یاد گرفتم. علاوه بر مارادونا از بازی مسی و نیمار نیز درس‌های فراوانی گرفتم.

*آیا فکر می‌کردی خودت روزی تبدیل به یکی از ستاره‌های فوتبال ایران بشوی و چه حسی داری پا جای بزرگانی مثل دایی، مهدی کیا و خداداد عزیزی گذاشتی؟
قایدی: خب، واقعیتش حس خوبی دارم. زمان این افرادی که شما اشاره می‌کنید، بازیکنان بسیار بزرگی در تیم ملی حضور داشتند. مثل آقایان دایی عزیزی، مهدوی کیا، استیلی، نامجومطلق و زرینچه و عابدزاده و بسیاری دیگر که در دوران کودکیم با تماشای بازی این بزرگان طی شد. من همیشه ارزوی پوشیدن لباس و بازی کردن برای تیم ملی را داشتم که خدا یک لطفی به من کرد و توانستم به این آرزو برسم و دربازی با بوسنی هم آقای اسکوچیچ به من لطف داشتند و به من اجازه بازی را برای دقایقی دادند و خدا را هزار مرتبه شکر که توانستم در دقایقی که در زمین بودم جواب اعتماد ایشان را بدهم و اولین گل ملی خودم را به ثمر برسانم.

*چطور می‌شود که یک مهدی قایدی دیگری شد؟
قایدی: به نظر من هرکسی به‌راحتی امکان ندارد که یک فوتبالیست خوب شود. هرکسی در این رشته به موفقیت رسیده است مسلماً سختی‌های زیادی را متحمل شده است. واقعاً درباره خودم باید بگویم که عشق به فوتبال بود که من را به اینجا رساند. علی‌رغم اینکه خیلی‌ها من را به خواندن درس تشویق می‌کردند، من همیشه یک توپ پلاستیکی را در کنار خود داشتم.

*به‌عنوان اولین حضورت، فضای تیم ملی برایت چطور بود؟
قایدی: خب تا حدی برایم سخت بود. ازآنجاکه بسیار آدم کم‌رویی هستم، سعی می‌کردم از بازیکنان ملی‌پوش استقلال درباره جو تیم ملی سؤال کنم که چطور باید رفتار کنم. بعد که وارد تیم ملی شدم باوجوداینکه بزرگ‌ترهای تیم ملی خیلی ارتباط خوبی با من داشتند مقداری استرس داشتم، ولی همان‌طور که گفتم بازیکنان دیگر با صحبت به من سعی داشتند تا کمکم کنند و همین باعث شد تا اعتمادبه‌نفس خودم را به دست بیاورم و بتوانم هنرم را در زمین پیاده کنم.

*بعد از پاس سعید عزت‌اللهی و آن گلی زیبایی که زدی، چطور شد که فیلمی از پدرت را منتشر کردی که در حین تماشای اولین گل ملی پسرش است؟
قایدی: اول باید از پاس خوبی که آقا سعید برایم ارسال کرد تشکر کنم. بعد از بازی وقتی به هتل رسیدیم و اینترنت گوشی فعال شد یکی از دوستانم از بوشهر موقع به ثمر رسیدن گل از پدرم فیلم گرفت و برایم فرستاد. هم خوشحال‌کننده و هم سخت بود. چراکه خیلی دوست داشتم که در آن لحظه پدرم کنارم باشد که باهم خوشحالی کنیم. اما با دیدن آن ویدیو احساس خوبی به من دست داد و تصمیم گرفتم این فیلم را در صفحه شخصی‌ام بگذارم تا هم خودم انرژی بگیرم و هم مردم.

*رؤیای بعدی‌ات چیست؟
قایدی: رؤیای بعدیم این است که مرد سال آسیا شوم.

*تصمیمی برای لژیونر شدن داری؟
قایدی: فعلاً که در اختیار باشگاه استقلال هستم و باید در آینده ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

*چه برنامه و چه توصیه‌ای برای لژیونر شدن داری؟
قایدی: به نظر من دو نکته خیلی مهم وجود دارد. اول اینکه باید بتوانی با طرف مقابلت ارتباط برقرار کنی و این هم منوط به این است که زبانت را تقویت کنی تا ارتباط خوبی را با بازیکنان و مربیان داشته باشی که به همین جهت من هم مدتی است مشغول به فراگیری زبان انگلیسی هستم. در وهله بعدی هم باید سخت تلاش کنی تا هم تمرکزت را حفظ کنی و هم آنچه بلدی را بتوانی کاملاً در زمین نشان دهی.

*آیا تیم ملی ایران به جام جهانی بعدی قطر ۲۰۲۰ صعود می‌کند؟
قایدی: من مطمئنم که می‌رود.

*نظرت درباره دراگان اسکوچیچ چیست؟
قایدی: بسیار فرد محترم و خوش‌قلبی هستند و ازنظر فنی واقعاً بی‌نظیرند. ایشان سعی می‌کند تا تمام نکات ممکن را به بازیکنانش گوشزد کند و از کوچک‌ترین نکته هم حاضر نیست بگذرد.

*نظرت درباره حضور وحید هاشمیان در تیم ملی چیست؟
قایدی: ازنظر من ایشان بسیار دوست‌داشتنی هستند من واقعاً با دیدن آقا وحید لذت می‌برم و انرژی می‌گیرم. ایشان با توجه به اینکه خودشان یک مهاجم بودند در تمریناتی که روی دروازه داریم نکاتی را گوشزد می‌کنند که تک‌تک این نکات خیلی به درد ما می‌خورد و امیدوارم که بتوانیم در بازی‌های آینده با رعایت آن، هم خودشان و هم تیم ملی ثمرش را ببیند.

*گلی که بوسنی زدی را تا حالا چند بار دیدی؟
(با خنده) فکر می‌کنم بیش از ۱۰۰۰ بار این گل را دیدم و هنوز هم قبل از بازی‌هایی که داریم، آن گل و گل‌های دیگری را که به ثمر رساندم را نگاه می‌کنم.

*یک مشخصه خوبی که داری که هیچ‌وقت به داوران معترض نمی‌شوی، نظرت دراین‌باره چیست؟
قایدی: سعی می‌کنم که در داخل زمین خودم را وارد حاشیه نکنم متمرکزم بیشتر به فوتبالم و تاکتیک تیمی باشد. به نظر من بحث کردن به داور باعث از بین رفتن تمرکز می‌شود و اعتقاددارم دیدِ یک داور با بازیکن تفاوت دارم و از همین رو سعی کرده‌ام همواره به تصمیمات داوران احترام بگذارم و نظرات را به کارشناسان این مسئله واگذار کنم.

*درباره زندگی و آینده فوتبالی‌ات با چه کسانی مشورت می‌کنی؟
قایدی: من در زندگی یک سری چهارچوب‌های مشخصی دارم و بیشتر با همسرم و دوستان نزدیکم مشورت می‌کنم. در طی این دو سال گذشته این افراد خیلی به من کمک کردند، مخصوصاً همسرم که واقعاً بعد از ازدواج روند زندگی‌ام تغییر کرد. امیدوارم این روزها ادامه‌دار باشد و بتوانم موفقیت‌های بیشتری را کسب کنم.

*نظرت درباره ویروس کرونا چیست؟
قایدی: انصافاً نمی‌شود کلمه‌ای را درباره‌اش گفت و فقط آرزو می‌کنم که هر چه زودتر از شرش خلاص شویم و بازهم شاهد هواداران عزیزمان در ورزشگاه‌ها باشیم که با تشویقشان انگیزه زیادی به بازیکنان می‌دهند.

*بهترین خاطره سال‌های اخیرت چیست؟
قایدی: بهترین خاطره آمدن به استقلال و بازی برای این تیم در ورزشگاه آزادی بود.

*آیا به مربی‌گری فکر کردی؟
قایدی: فعلاً که هنوز زود است و فکر نکردم.

*در پایان چه پیامی درخصوص کووید ۱۹ داری؟
قایدی: از مردم خواهش می‌کنم که به فکر خودشان و خانواده اشان و مردم کشورشان باشند. باید دست‌به‌دست هم دیگر بدهیم تا بتوانیم با رعایت نکات بهداشتی از شر این ویروس خلاص شویم و دوباره یک زندگی بدون استرس را در کنار همدیگر تجربه کنیم و همچنین ماسک زدن را هرگز فراموش نکنیم.