گزارش روز/ معضلی بنام دروازبان در استان بوشهر! سوال اینجاست :نداریم یا میدان نمیدهند؟

معضلی بنام دروازبان در استان بوشهر!

تابستان است و تا بیش از یک ماه آینده تیمهای مختلف استان بوشهر در رقابتهای مختلف کشوری شرکت خواهند کرد. برند بزرگی بنام فوتبال استان بوشهر از جمله همان استانهاییست که در سراسر لیگ های مختلف ایران از برتر تا لیگ دسته سوم نماینده دارد و همین باعث شده تا فوتبال ایران به این منطقه از جنوب به شکل ویِژه ای احترام بگذارد.

به گزارش روزنامه پیام عسلویه و در حالی که طی یک دهه اخیر و حتی سالیان دور بازیکنان بسیار خوبی از بوشهر به تیمهای مختلف ملی رهسپار شده اند که هر کدام ستاره های عصر خود گردیده اند . مهاجم تا دلتان بخواهد ،دفاع راست،وینگر سرعتی در چپ و راست و هافبکهای خوش تکنیکی که در تیمهای مختلف لیگ برتری با برند بوشهر هم اکنون هم در حال بازی هستند اما در یک نقطه به شکل اساسی فوتبال بوشهر درجا زده ، همچنان این روال ادامه دارد و آنهم پست مهم و سرنوشت ساز دروازبانی است !

فاجعه ای در حال شکل گیری است که شاید برخی به آن اهمیت ندهند اما واقعیت این است که استان بوشهر با معضل بزرگی بنام نداشتن دروازبان بومی روبرواست! در دهه های گذشته از حاج رضا عبدالله زاده که همچنان عکس وی در مجله کیهان ورزشی آن زمان برای مردم خاطره انگیز و غرور آفرین است و انبوهی دروازبان هم استانی در تیمهای مختلف گرفته تا همین چند سال گذشته که دروازبان های مختلف بومی در تیمهای شاهین ، ایرانجوان و سایر تیمهای استان هنرنمایی میکردند اما به یکباره ورق برگشت و تیمهای مختلف استان دروازبان ذخیره و گاها گلر سوم را از خارج از استان وارد کردند تا صندوق ذخیره گلرهای جوان و اینده دار استان بدون پشتوانه و میدان دیدن به شکل عجیبی خالی شود!

اشکال کار کجاست ؟ چه بر سر قفس توری دروازه های بوشهر آمد! دوستی پایتخت نشین در مورد بها دادن به گلرهای جوان مملکت که حالا هر کدام در تیمهایی مانند ذوب آهن،استقلال و پرسپولیس برای خود وزنه ای هستند به نکته ای اشاره کرد که می تواند الگوی مناسبی باشد. قلنه نوعی در ۱۸ سالگی به طالب لو بها داد،رشید مظاهری در ۲۰ سالگی درون دروازه ذوب آهن تبدیل به گلر ملی پوش شد ،بیرانوند در ۲۴ سالگی برای ایران در جام جهانی بازی کرد،اخباری در ۲۱ سالگی برای سایپا و سپس سایپا بازی کرد تا به تیم ملی رسید و چندین مثال دیگر اما اینجا در بوشهر هنوز جرات بازی دادن به گلر ۱۸ ساله یافت نمی شود! به چه کسی خرده بگیریم ؟ سرمربی ،اطرفیانش یا مربیان گلری… فوتبال بوشهر با این همه ستاره سازی و طلوع متوالی بازیکنان بزرگ در سطح ملی ،هنوز توانایی معرفی یک گلر ذخیره برای تیمهای لیگ یکی اش هم ندارد! مگر می شود؟ پس این همه دروازبان با استعداد و خوش استیل که در تیمهای پایه بخصوص جوانان و امید تیمهای مختلف در حال تمرین هستند کی و کجا باید دیده شوند؟ زحمات مربیان آنها کی باید به بار بنشیند! تمرینات سخت و طاقت فرسا در هوای گرم بوشهر پشت سر میگذارند اما در لیگ یک و حتی دو به آنها در حد یک بازی معمولی هم میدان نمی دهند تا تنها بغض و نا امیدی در چهره آنها پدیدار شود.

واقعیت این است فوتبال و بزرگی در آن بوسیله رسیک و کارهای خاص امکان پذیر است و این نکته را باید مدیر و مربی که در استان بوشهر تیمداری می کند متذکر شد که دروازبانان ما هم حق دارند. چند نسل سوزانده شد تا حتی گلر سوم هم از سازمان دولتی به تیم تزریق شود اما گلر تیم جوانان باشگاه یک بازی رسمی برای بزرگسالان باید تنها حسرتش برایش باقی بماند!

بوشهر مانند همه بخش های زمین که بازیکنان قابلی دارد،دروازبانان جوان و آینده داری دارد که تنها اندکی اعتماد می تواند آنها را به مرد شماره یک تیم تبدیل کند اما اندکی جرات و جسارت لازم است و بس تا در این پست حسای هم ستاره تحویل فوتبال ملی دهیم!