محمد محبی: قول می دهم دیگر کارت قرمز نگیرم،فعلا به اینستاگرام فکر نمیکنم!

وی که فصل گذشته در تیم شاهین شهرداری بوشهر و در لیگ یک بازی می کرد این فصل علاوه بر بازی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان به همراه تیم سپاهان توامان پیراهن تیم امید و تیم ملی را پوشید. هر چند خاطرات خوبی در این دو تیم برای او رقم نخورد اما به طور حتم در مسیر پیشرفت قرار دارد و می تواند به سوی اهداف بزرگ تر گام بردارد.

با او در خصوص مسایل مختلف حرف زدیم که این گفتگو را می خوانید:

*حذف تیم امید؛ در تیم امید بازیکنان خوبی دور هم جمع شده بودید و تیم پر مهره ای بودید اما صعود نکردید! و از سویی خودت هم نتوانستی در تیم امید پر فروغ ظاهر شوی. چرا؟

بله درست می گویید. ما تیم خوب و یکدستی داشتیم اما بدشانسی یکی از مهمترین دلایل عدم صعود ما از مرحله ی گروهی بود. به واقع اتفاقات فوتبالی در بازی های انجام شده به سود ما رقم نخورد. به طور حتم دلایل عدم صعود تیم امید در ۴ دهه ی اخیر باید به صورت قوی تر واکاوی شود. اما در خصوص عملکرد خودم باید بگویم فوتبال یک بازی گروهی و یازده نفره است. قرار نبود من در تیم امید سوپر من باشم. من هم به اندازه همه بازیکنان برای موفقیت تیم امید تلاش کردم و از جان مایه گذاشتم اما نشد که نشد و یک خاطره بد در ذهن همه ی ما شکل گرفت.

*برخی می گفتند چون در تیم ملی بازی کردی برای بازی در تیم امید انگیزه نداشتی! آیا این درست است؟

به طور حتم نه. من حتی در بازی های سر کوچه و محلی هم با همه توان و انگیزه بازی می کنم و فوتبال در هر موقعیتی را دوست دارم. این حرف در مورد من صادق نیست. پیراهن تیم ملی در هر جایگاهی ارزشمند است و حس و حالی دارد که با بازی در هیچ تیمی قابل قیاس نیست. بازی های تیم امید بازی های ملی بود و طبیعتا درخشش من و هم تیمی هایم نه تنها به سود فوتبال ایران بلکه به سود ما هم می شد.

*در تیم ملی به جای علیرضا جهانبخش بازی کردی. این یک موفقیت بزرگ برای تو بود. اما این حضور خاطرات خوبی برای تو نداشت. به عنوان یک بازیکن چرا ایران به بحرین و عراق باخت؟

در تیم ملی من به جای کسی بازی نکردم. علیرضا جهانبخش یکی از الگوهای فوتبال من و یکی از مفاخر فوتبال ایران است. کادر فنی صلاح دید که از من دعوت کند و من هم با همه ی توان سعی کردم در تیم ملی بازی کنم.در خصوص باخت به تیم های بحرین و عراق باید بزرگ های تیم اظهار نظر کنند. وظیفه من بازی کردن بود.

*خیلی اخراج می شوی در حالی که بازیکن آرام و با ادبی هستی…

من خیلی اخراج نمی شوم. دو بار دراین فصل به خاطر خطاهای فنی از سوی داوران با کارت قرمز مواجه شدم. البته به خودم قول دادم که دیگر اخراج نشوم. باید به این موضوع هم توجه کنیم که مدیریت کارت زرد و قرمز داوران با ما نیست.

*هنوز هم صفحه ی اینستاگرام نداری؟

نه. فعلا فکرش را نمی کنم. کارهای مهمتری برای رسیدگی به آنها دارم. اگر روزی هم در اینستاگرام صفحه داشته باشم حضور در فضای مجازی تنها بخش کوچکی از زندگی من خواهد بود. الان هم از اینکه در فضای مجازی نیستم اصلا دغدغه ای ندارم.

* صادقانه بگو؛ می خواستید جلوی پرسپولیس بازی کنید؟

همین طور است. در این باره صحبت های کافی مطرح شده است.

*قهرمانی در لیگ برتر برای تیم سپاهان سخت شده است. آیا اینطور نیست؟

اگر هم اینطور باشد باید به این نکته اشاره کنم در فوتبال وقوع هر اتفاقی محتمل به نظر می رسد. ما با امید جلو می رویم. تلاش می کنیم و به لطف خداوند هم ایمان داریم. در نهایت آنچه که صلاح خداوند باشد رخ خواهد داد. وقتی تلاش کنیم و برای خوشحال کردن تماشاگران با همه توان گام برداریم دیگر جای شرمندگی باقی نمی ماند کما اینکه تا الان هم در این مسیر بوده ایم. به شخصه با توجه به توانمندی تیم به قهرمانی در این فصل از بازی ها نا امید نیستم.

*در لیگ قهرمانان آسیا شروع خیلی خوبی داشتید اما در برابر السد به یکباره دچار توقف شدید. چرا ؟

در لیگ قهرمانان با بهترین تیم های آسیا همگروه هستیم. در برابر السد هم خوب بازی کردیم و اگر موقعیت های ابتدایی را تبدیل به گل می کردیم به طور حتم شرایط به گونه ی دیگری رقم می خورد. السد هم جز تیم های خوب آسیا بشمار می رود و به طور حتم در بازی برگشت در برابر این تیم بهتر خواهیم بود و برای پیروزی بازی خواهیم کرد. در لیگ قهرمانان تیم ها بالا فوتبال می کنند و خیلی باید در ایجاد موقعیت و هم چنین موقعیت طلبی هوشیار باشیم.

*ویروس کرونا…

شکست این ویروس در گروی همدلی و با هم بودن است. ایمان به لطف خداوند و گوش دادن به حرف های کادر درمانی.

*تعظیم به پدر در استادیوم …

بالاخره هر کس در زندگی یک سری آرمان هایی دارد. آرمان من پدر و مادرم هستند. دو عزیزی که برای موفقیت من از خود گذشتند. پدر من یک روستازاده و یک کارمند است که با شرف زندگی را اداره کرد و الگوی من است. خیلی چیزها ازش یاد گرفتم و تعظیم من به او کوچک ترین کاری بود که در برابر زحماتش در زندگی ام انجام دادم.

*چه دورنمایی را در فوتبال برای خودت تصور کرده ای؟

تلاش – تلاش و تلاش و پله به پله پیشرفت. هر اتفاقی با تلاش و تکیه به خداوند و ائمه معصومین که من خیلی به این موضوع ایمان دارم رخ می دهد. آرزوی من این است که همه پله های پیشرفت را طی کنم و شک نکنید همه تلاش خود را خواهم کرد و جای افسوسی در زندگی ام باقی نخواهد ماند.

*و حرف آخر…

سال نو را به همه ایرانی ها در جای جای این کره خاکی تبریک می گویم. بهترین ها را در این سال جدید برای مردم خوب ایران آرزو می کنم و یقین دارم به زودی کرونا را در سایه ی همدلی و ایمان به خداوند و تلاش کادر درمانی شکست خواهیم داد و به نوبه ی خود از کادر درمانی کشور و همه ی کسانی که در مسیر شکست دادن ویروس کرونا تلاش می کنند؛ تشکر می کنم.