برای حاج عزیز افتخاری ، نشانِ فوتبالی ام/ یادداشتی از سروش افتخاری

بازگشت نشان روی آنتن

اما
بدون دستخط زیگزاگ تو ،
بدون تماس های پشت صحنه تو ،
بدون حضور کارشناسانه تو ،
و بدون حرص و جوش های متعصبانه تو ،،،

یک هفته دنیای ورزش را میشکافتی ،
زمین بازی را به زمان زندگی میدوختی ،
سایت ها و روزنامه های ورزشی را به روز ورق میزدی ،
بازی ها را زنده و حضوری به نظاره مینشستی ،
برگه ها را با قلم شیوایت طی مینمودی ،
تا به نشان برسی ،،،

چای تازه دم مادرم ، ظرف میوه و آجیل و سکوت تمرکزخواهِ اطرافت ، ضیافتِ نشانِ تو بود .
( آخ که چه تصویری به ذهن کشیدم از این خط ، پُر از اشک و شکوه )

طنازی زیگزاگت ستودنی بود ،
حافظه ات ماشینِ زمان ،
و هر حضورِ طوفانی ات در برنامه های چالشیِ نشان ، نقل هر محفل فوتبالی .

اکنون پس از یک وقفه طولانی ، پس از کلی بی مهری و کج سلیقگی مسئولین صدا و سیمای مرکز بوشهر ، با علاقه و به اصرار دوستان و همگامانِ همیشگی ات ، برنامه فوتبالیِ نشان دوباره روی آنتن رفت تا در اوج حسرتِ جای خالی ات ، شاد شویم از آنچه برای فوتبال است و دغدغه اش را داشتی .

برای حاج عزیز افتخاری ، نشانِ فوتبالی ام

سروش افتخاری