گزارشی تلخ تر از زهر! وقتی استان یک بزرگتر ندارد تا کام این بچه ها تلخ نشود!

بازی لیگ دو ورزشگاه قدیمی شهید بهشتی و با کلی خاطرات تلخ و شیرین که شاید تلخترینش را همین هفته پیش تجربه کردیم!

بازیکنان شاهین تابان دو سال است همین وضعیت را تجربه میکنند هر هفته یک مشکل از اختلاف با هیات فوتبال و مصاحبه های آنچنانی تا نداشتن پول سفر و دیگر مشکلات…

یکی طرف مقابل را متهم به کمکاری میکند و دیگری حرف از قانون و نداشتن مدارک رسمی برای تیمداری …غلط و درست آن را اهالی فوتبال به راحتی تشخیص داده اند اما گناه مادری که با همه شوق برای دیدن بازی فرزندش راهی استادیوم پیر شهر شده بود چیست که اشک ریزان بازی نیمه تمام را دید و رفت!

این بکش و ببر این متهم کردنها ،دل بازیکنانی که از رده جوانان تا بزرگسالان در طول یک هفته بازی کردند را به درد آورد ،درد واقعی ،دردی که قلب و روح جان تعدادی جوان بی گناه را به بازی گرفت.

استان انگار حواسش نیست که یکی از مهمترین دغدغه های اجتماعی این جوانان همین فوتبال است.برگردان طارمی و محبی سوژه رسانه های یک کشور است ولی اینجا خوابی عمیق برخی را فرا گرفته که حتی بلد نیستند حکمیت کنند و با زبان خوش دو طرف را پای میز صلح بکشند تا این بچه ها ضرر نکنند.

شش هفته گذشته و نماینده شهر بوشهر در لیگ دو توان گرفتن یک امتیاز هم نداشته دلیل هم مشخص است آرامش و آسایش از این بچه ها گرفته شده!در این معرکه بی سر و ته چرا دل مردم و بازیکنان را خون میکنید!ضعف مدیریت در فوتبال ایران وجود داشته و طبیعی است که به بوشهر سرایت کند اما نقش و جایگاه بزرگان استان در راس کی و کجا باید نشان داده شود.

اینقدر فوتبال بوشهر را تحقیر نکنید !