بهرام نژاد و حنجره بدون مرز؛به بهانه گزارش بازی پارس جم و نفت آبادان

به بهانه گزارش بازی پارس جم و نفت آبادان
بهرام نژاد و حنجره بدون مرز
✍ عبدالصمد ابراهیمی
گللللللللللل….. گل….. یکی کشدار و با آب و تاب، دیگری آرام و بی هیاهو.نگاه دو بُعدی گزارشگران استانی در مسابقات فوتبال را در اغلب شبکه ها دیده و صدای شان را شنیده ایم.لحن جانبدارانه آنها اغلب با دلخوری تیم های میهمان و هواداران آنها مواجه شده و این معضلی ادامه دار است. تیم شهر و دیارشان که گلزنی می کند کشدار و با هیجان فریاد می زنند و فرکانس پایین صدای آنها در زمان دریافت گل بی اختیار نگاه را به سمت داور و کمک داور می کشاند با این تصور که شاید گل تیم میهمان مردود شده باشد.رفتارها و گفتارها به گونه ای است که انگار صدا و تصویر این گزارشگران قرار نیست از مرزهای استان شان بیرون برود و غیر از هواداران میزبان ، مخاطبی داشته باشند.
در حکومت چنین اتمسفری وقتی یکی می نشیند و همه توان و هنرش را در راه کار اصلی اش به کار می بندد و حریف و میهمان را هم محترم می شمرد باید دیده شود.بیشتر و بهتر از همیشه تا الگویی باشد برای دیگران.
شاهین بهرام نژاد گزارشگر صاحب سبک بوشهری که روزگاری با ” بزن عبدالله ” نام خود را در این عرصه مطرح کرد همان روزها هم حرمت تیم میهمان را نگه می داشت. او حالا که باردیگر استان بوشهر صاحب نماینده ای در سطح اول فوتبال ایران شده در تقابل دو تیم جنوبی پارس جنوبی جم و نفت آبادان کلام را آنگونه بر زبان راند که تحسین و تقدیر هواداران رقیب آبادانی را هم به دنبال داشت. احترام به شاگردان کمالوند و سابقه دیرین آبادانی ها در واژه واژه های گزارش نود دقیقه ای بهرام نژاد جاری بود و این می تواند برای دیگر گزارشگران هم نمونه و الگوی مناسبی باشد.
روزی رضا رشیدپور در بخشی از برنامه دید در شب از دکتر ظریف خواست بخشی از صحبت هایش را به زبان انگلیسی و خطاب به مردم آمریکا بیان کند.پاسخ دکتر ظریف دقیق و عمیق بود:در دنیای امروز شما نمی توانید برای صحبت هایتان مخاطب انتخاب کنید.در مسجد یا سازمان ملل که صحبت کنید فرقی ندارد و مخاطب شما جهانی است.
دنیای ارتباطات فاصله ها را کم کرده و مخاطب رسانه محدود نیست.بهرام نژاد برای حنجره اش مرز مُعین نکرده و این یعنی یک رفتار رسانه ای مدرن.
پ ن: قدر شناسی و رفتار متقابل آبادانی ها هم قابل تقدیر است.