به یاد سپید موی با معرفت محله شکری/ یادداشت:رضا سیاهوشی

ای باغ خزان شو که بهاران همه رفتند
خوش باد به زاغان که هزاران همه رفتند
گل ها که به ابرو ، همه را چین خزان بود
دیدند که برف آمد وباران همه رفتند

سپیدموی بامعرفت ، باصفا و خوش اخلاق و از محله شکری ، یک بوشهری قدیمی و بامرام که به خاطر مردم داری اش و انسان دوستی اش همه دوستش داشتند و همیشه هم از احترام خاصی برخوردار بود .

” زنده یاد محمدرضا حق پرست ”
خوش مجلس ، مهمان نواز ، اهل مطالعه ، شعر ، ادب و هنر .
حضور فعال در بسیاری از مجالس ادبی و فرهنگی و تاریخی داشت . ضمن اینکه عاشق شهر و دیار و زادگاه خویش ؛ بوشهر کهن بود .

وقتی آن پُک های عمیق به سیگارش میزد و تکانی به سیبیل های بسیار مردانه اش می داد تا آغازگر سخنی باشد و یا خاطره ای بگوید، مانند قصه گویی قهار مخاطب را با بیان شیرین و حس و حال خاصی آن هم با لهجه ی اصیل بوشهری مجذوب می کرد تا از گرمی وجودش و صمیمیت قلب مهربانش لذت ببرد.

بسیار علاقمند به ورزش ، فوتبال و حتی در بستر بیماری هم پیگیری وضعیت تیم شاهین میکرد و برای بوشهر دل می سوزاند.

افسوس که فاصله بیماری تا خزان عمرش بسیار کوتاه شد تا علیرغم هماهنگی با اعضای کانون پیشکسوتان شاهین ، سعادت حضور خدمتش نصیب ما نگردد و نتوانیم خاطره آن دیدار را ثبت و به یادگار نهیم.
روحش شاد و یادش گرامی.🌹
✍️: رضا سیاهوشی